Met de komst van São Martinho, op 11 november, zie je in het straatbeeld de kastanjeverkopers met hun mobiele karretjes vol geroosterde kastanjes. Dat kan maar één ding betekenen: de kastanjetijd is begonnen in Portugal!
Kastanjes eten in Lissabon
De karretjes staan vaak opgesteld op de drukke plekken in de stad. De kastanjes hebben een onmiskenbare geur, de hele stad ruikt naar geroosterde kastanjes. Ik vind de geur van gepofte kastanjes heerlijk, maar als je het mij vraagt zou ik het daarbij houden en ze niet eten. De smaak is oké, maar de substantie in je mond is lastig weg te slikken. Mijn reisgenoot vindt ze daarentegen heerlijk!
Kastanjes: een eeuwenoude traditie
Op 11 november herdenken de Portugezen São Martinho – een Romeinse soldaat, Martinho geheten, die zich bekeerde tot het christelijke geloof na een ontmoeting met Jezus die vermomd was als bedelaar. Het verhaal is ongeveer gelijk aan ons eigen Sint Maarten verhaal.
In plaats van dat kinderen van deur tot deur lopen met een lampion, vieren Portugezen São Martinho met familie en vrienden. Het is een heus volksfeest, door het hele land worden vele kastanjes geroosterd.
De spreuk die bij 11 november hoort is: “No dia de São Martinho come-se castanhas e bebe-se vinho”, vrij vertaald betekent dat: “Op de dag van São Martinho eten we kastanjes en drinken wij wijn.” Niet zomaar wijn, maar Jeropiga – een speciale wijnlikeur die hoort bij het pellen en eten van de kastanjes.
