De Engelse fotograaf Camille Watson heeft haar studio in een van de oudste wijk: Mouraria. A Tribute a Mouraria geeft een serie portretten weer van de oudere bewoners van deze wijk
Geïnspireerd door de wijk, de oude huizen en de oorspronkelijke bewoners van deze wijk, besloot ze dit bijzondere project te starten.
Mouraria
Mouraria wordt vaak een beetje vergeten als één van de oudste wijken. Iedereen kent Alfama na een bezoek aan Lissabon, maar Mouraria is minder bekend. Terwijl het niet onwaarschijnlijk is dat je (zonder te weten) deze wijk hebt bezocht. De wijk ligt tussen Alfama en Graça in.
Lange tijd is dit een achterstandswijk geweest in Lissabon. De grote, brede straten waren goed te bezoeken overdag, maar ‘s avonds werd het voor toeristen afgeraden om deze wijk in te lopen.
Na de opleving van Alfama, waar 20 jaar geleden de criminaliteit ook erg hoog was, is eindelijk Mouraria aan de beurt. Locals zeggen dat er meer dan 200 jaar niets is gebeurd in de wijk. Dit was voor Camille Watson de motivatie om de oudere bewoners te vereeuwigen in haar kunstproject.
’Ze waren hetzelfde’
Camille Watson heeft in een interview gezegd dat de vervallen gebouwen en de ouderen in de wijk hetzelfde zijn. Omdat er meer dan 200 jaar niets aan de gebouwen in Mouraria was gedaan, zaten deze vol gaten en kieren. Door de hoge dichtheid van ouderen in de wijk waren de oude mensen samen met de oude gebouwen verouderd. Ze waren voor Camille één en hetzelfde en zo stelde ze hun gezichten voor als onderdeel van de muren en straten.
Als je door Mouraria (je vindt de portretten ook in Alfama) loopt, vast en zeker dat deze portretten jou (ook) opvallen.
